TASAVVUF  EDEBİYATI
* Halk edb nın bir koludur. Gerçeklik nedir, evren nedir, insan nedir? Gibi sorulara cevap arayan felsefi bir akımdır.
* Tasavvuf İslâm felsefesi ve Platon felsefesinin birleşimiyle ortaya çıkan bir felsefedir.
* Vahdet-i Vücut (tek vucut) :  Tasavvufa göre fizikötesi gerçeklikle içinde yaşadığımız evren ayrı değildir; birdir.
Evren Tanrının kendi güzelliğini görmek istemesiyle oluşmuş bir aynadır, evrende en son oluşmuş olan insandır. İnsanın asıl amacı yokluk öğesini aşıp Tanrı’ya ulaşmak olmalıdır.
* İnsan Tanrı’nın yeryüzündeki görüntüsüdür.(tecelli) Bu nedenle evrendeki her şeyi sevmek anlayışı vardır. TAnrı tektir. Oysa yeryüzündeki her varlıkta görüntüsü vardır. Bu nedenle amaç bu yanıltıcı görüntülerden arınıp Tanrı’ya ulaşmak gerekir.
* Bilim Tanrı’yı bilmek için vardır.
* Ölüm Tanrıya kavuşmanın tek yoludur. Cennet ve cehennem gerçek değildir. Din adamlarının ve şeriatın yanıltıcı yorumudur. Cehennem Tanrı’dan ayrı düşmek; cennet ise Tanrı’ya kavuşmaktır.
* Gönül Tanrı’nın insan içinde var olduğu yerdir. Bu nedenle gönül yıkmak, Tanrı evini yıkmak demektir.
Tasavvuf kişisi kendi ruhunu tüm kötülüklerden arıtacak, bedenini ve aklını dünya nimetlerinden soğutacaktır. Tanrı aşkına kavuşmak için insan tutkulardan, istek ve zevklerden arınmalıdır.
Tasavvuf terimleri:
Vahdet-i vucut: tek vucut, Tanrı
Hüsn-ü mutlak: Tek güzellik , Tanrı
Cemal-i mutlak: Değişmez, yok olmaz güzellik
En-el-hak: Olgunluğa erişen kişinin “Ben Tanrı’yım” demesi
İnsan-ı Kamil (olgun insan): İnsan nefsinin dünya nimetlerinden arınmış hali
Aşk: Tanrı aşkı, İlâhi aşk    * Aşık: Tanrı aşkıyla yanan 
Mâşuk: Sevgili                  *  Sofi: Şeyh, derviş
Dergah: Tasavvufa inanların yaşadığı yer
Şarap: Tanrı aşkı               * Sâki : Yol gösterici, mürşid
Meyhane: Dergah, tekke